سالروز امامت حضرت مهدی (عج) بر همه شیعیان مبارکباد.
نهم ربیع الاول را تاجگذاری حضرت مهدی (عج) می دانند چرا
که پس از شهادت مظلومانه ی پدر
بزرگوارشان امام عسگری (ع) بار   سنگین
امامت و رهبری عالم بر دوش آن حضرت
قرار گرفت.

هرچند آن حضرت به حکمت الهی از دیده ها پنهان اند و توفیق رویت چهره ی دلربای
ایشان از جامعه ی بشری سلب گشته است، اما اعتقاد به حضور آن بزرگوار در میان
مردم و تاثیر گذاری ایشان در نظام آفرینش و اداره ی عالم هستی
از مهمترین باورهای شیعی است و وجود باهرالنور آن امام همام را به خورشید پس ابر
تشبیه نموده اند که اگر چه قابل رویت نیست ، ولی گرمابخشی و دیگر خواص آن
پابرجاست.

امام عصر(عچ) غائب اند و ما در حال سپری کردن روزگار سخت و پرمحنت غیبتیم.
آنچه در دوران غیبت آن حضرت از ما خواسته شده است ، امید مندی و
اعتقاد راسخ به ظهور و فرج است که به تعبیرروایات، گشایش و فرج شیعیان هم در گرو
چنین باوری است.

هر چند این دوران سرد و تاریک که به انواع ظلمها آمیخته شده و درد دوری امام
زمان علیه السلام با دردها و ظلمها و کشتارها و بی عدالتی های دیگر گره خورده است ،
اما بر این باوریم که خداوند ظهور را نه تنها محقق خواهد کرد،
بلکه زود زود به این امر (غیبت) خاتمه خواهد داد. چرا که انهم یرونه بعیداً و نراه قریباً.

 حاکمیت
امام زمان(عج) وعده ی الهی است . وعدالله الذین آمنوا منکم و
عملوالصالحات لیستخلفنکم فی الارض کما استخلف الذین من قبلهم

 ... و خدا هیچ گاه از
وعده ی خود تخلف نمی فرماید.( و ان الله لایخلف المیعاد)

 بیاییم
با  انتظار واقعی که همان کسب معرفت نسبت به آن حضرت و اصلاح خود، خانواده و جامعه ی
مان است آن یار سفر کرده را یاری کنیم و مقدمات ظهور موفورالسرور او را تدارک ببینیم و از خدا
بخواهیم تا حجت خود را آشکار نماید
و ما را به سربازی و خدمت آن امام همام مفتخر فرماید.